Sivas’ta, kene ısırması sonucu vücuda bulaşan Kırım Kongo Kanamalı Ateşi (KKKA) virüsü nedeniyle yaşanan can kayıplarına bir yenisi daha eklendi. Suşehri ilçesi Kesikkaş köyünde yaşayan 30 yaşındaki Uğur Uymaz, KKKA virüsü nedeniyle tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetti. Bu ölümle birlikte 2025 yılı içinde kentte virüs kaynaklı can kaybı 10’a yükseldi.
Olay, Sivas’ın Suşehri ilçesine bağlı Kesikkaş köyünde meydana geldi. Hayvancılıkla uğraşan Uğur Uymaz, yaklaşık dört gün önce yüksek ateş ve halsizlik şikâyetleriyle ilçe hastanesine başvurdu. Durumunun kötüleşmesi üzerine Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine sevk edilen Uymaz’a burada yapılan tetkikler sonucunda KKKA teşhisi konuldu.
Tedavi süreci boyunca yoğun bakım ünitesinde gözetim altında tutulan Uymaz, doktorların tüm çabalarına rağmen kurtarılamadı. Uymaz’ın vücuduna yapışan keneyi fark etmediği ya da virüsün dışarıdan bulaşmış olabileceği değerlendiriliyor.
Vaka Sayılarında Artış Endişelendiriyor
Sivas'ta 2025 yılının başından bu yana KKKA nedeniyle yaşamını yitirenlerin sayısı 10'a ulaşırken, sağlık otoriteleri vatandaşları dikkatli olmaları konusunda uyarıyor. Özellikle kırsal bölgelerde yaşayan vatandaşların, kene ısırıklarına karşı önlem almaları gerektiği belirtiliyor.
Uzmanlardan Uyarı: Kırsalda Dikkatli Olun
Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları Bölümü uzmanları, KKKA virüsünün özellikle ilkbahar ve yaz aylarında, kenelerin aktif hale geldiği dönemlerde yaygınlaştığını vurguladı. Uzmanlar, tarla ve hayvan işleriyle uğraşanların kapalı giysiler tercih etmeleri, vücutlarını sık sık kontrol etmeleri ve keneye temas ettiklerinde sağlık kuruluşlarına başvurmaları gerektiğini hatırlatıyor.
KKKA Hakkında Kısa Bilgi
Kırım Kongo Kanamalı Ateşi (KKKA), insanlara genellikle kene ısırması yoluyla bulaşan ve ciddi kanamalara yol açabilen viral bir hastalıktır. Türkiye’de özellikle İç Anadolu, Karadeniz ve Doğu Anadolu bölgelerinde her yıl onlarca vaka görülmekte ve zaman zaman ölümle sonuçlanabilmektedir. Hastalığın kesin bir tedavisi bulunmamakta, erken teşhis hayati önem taşımaktadır.