Dörtyol gibi bir meydanda Büyük bir kalabalığa sesleniyorum.

Dörtyol gibi bir meydanda Büyük bir kalabalığa sesleniyorum.. Gözlerim kapalı, elimde baston, önümde belirsiz bir yol... Ve karşımda bana körü körüne güvenen bir kitle…

Sevgili Korlar.. Bazen aynada kendime bakar ve düşünürüm: "Acaba bugün hangi yanlış yönlendirme ile güne başlasam?" Ne de olsa önemli olan, doğru yolu bulmak değil, beni takip edenlerin gözlerini daha sıkı kapamalarını sağlamak. Çünkü görmemek özgürlüktür, sorgulamamak ise huzur!

Kalabalık, sanki bir hipnotizmanın etkisinde, her adımımı takip ediyor ve her söylediğimi alkışlıyor..Biri düşse, hepsi yere serilir. Ama bu kimin umurunda? Önemli olan birlikte düşmek değil mi zaten? Hatta düşerken bile birlik ve beraberlik içinde olabilmek! Çünkü yalnız düşmek acıtır, ama kalabalıkla düşmekte bir tür teselli var.

"Başımızda biri var," dercesine.. “O ne yaparsa biz de yaparız." Ama bir lider olarak en sevdiğim şey, yolumuzu kaybetmek. Çünkü kaybolmak, keşfetmenin ilk adımıdır! Her yanlış yön, yeni bir macera demektir. "Yönümüzü kaybettik" diye şikayet edenlere sadece gülümserim ve derim ki: "Kaybolduk, çünkü doğru yolda değiliz. Yanlışlar, doğruyu bulmanın en eğlenceli yollarıdır."

İroni dolu bu hayatın en güzel yanı, herkesin gözlerini kapatıp bana güvenmesi. Bu, sorumluluğun tatlı yükünü sırtımdan alıyor. Görmeyen gözlerle ilerleyen bir liderin en büyük hayali, bir gün herkesin gözlerini açması ve gerçekte nereye gittiğimizi fark etmesi. Ama o zamana kadar, karanlıkta birlikte yürümek, en büyük eğlencemiz.

Sevgili halkım, size sesleniyorum: Gözlerinizi asla açmayın. Çünkü açarsanız, beni değil, gerçeği göreceksiniz. Ve kim gerçeği görmek ister ki? Baştan çıkarıcı bir karanlıkta birlikte kaybolmak varken, kim aydınlığa ihtiyaç duyar ki?

Körler ülkesinde, tek gözlü kral bile olamaz. Ama ne fark eder? Önemli olan, hep birlikte körlükte mutlu olmak değil mi zaten? Hadi bakalım, gözler kapalı, yol açık! “Peşimden gelin” diye bağırıp körleri motive ederken..

“Uyan-uyan hadi kalk yoksa geç kalacan” diye bir sesle uyandım..!!