Ben şanslıyım, çünkü torunlarımı sevebildim.  
Onlarla oynayabildim, öpüp koklayabildim. 
Güzel günler yaşadım Mevla’ya şükürler olsun
Hiç aklıma gelmedi bu günleri görebileceğim.

Şimdi bir araya gelmekten korkuyor insanlar
Ancak uzaktan birbirlerine el sallıyorlar.
Evlat babadan baba evlattan adeta kaçıyor
Sanki küçük bir kıyamet sahnesi yaşanıyor. 

Yanı başımızda her gün can veren tanıdıklar
Cenazelerine dahi gitmiyor bu titreyen ayaklar.
Dünya artık bana bağlanmayı bırakın diyor.
Belki de bizleri daha büyük felaketler bekliyor.

Ama hala menfaatler uğruna koşturuyor insanlar
Ne ölüm ne salgın ne covit durduruyor onları
Ateşe koşan kelebekler gibi sona doğru koşuyorlar
Ne yazık ki kendilerini ölümsüz sanıyorlar.

Yaşadıklarımız sanki bir korku filminin sahnesi gibi
İçimizi ürpertiyor toplu ölümlerin görüntüleri
Milyonlar hızlıca veda edip giderken dünyadan
Biz hala ders alamıyoruz yaşanan bu tablodan.

Kırmaya kırılmaya gerek yok artık faniyiz fani
Düşünün yanınızdan birer birer ayrılıp gidenleri
Paranız şöhretiniz makamınız sizi ölümsüz yapmıyor
Dünyada büyük bir panik korku ve dehşet yaşanıyor

Ne olur artık aklımızı başımıza devşirelim 
Kötülüklerin çirkinliklerin üzerine bir perde çekelim.
Kine nefrete öfkeye fırsat vermeyelim asla 
Sadece Yaradana kul olalım çünkü vakit kıyamete çeyrek kala